U większości osób z Zespołem Aspergera występuje zaburzenie myślenia krytycznego – zarówno w odniesieniu do swojej osoby i własnych czynów, umiejętności, możliwości itp., jak i do innych osób czy organizacji. Efektem tego jest niezwykle wysoka samoocena i brak umiejętności obiektywnej oceny siebie i swojej pracy (a dokładniej, brak obiektywnych danych) – często dodatkowo połączony ze ślepotą umysłu i brakiem zdolności wyłapywania różnych dyskretnych, pozawerbalnych komunikatów od innych osób (np. niezadowolonych min).

Pozytywną konsekwencją takiego stanu rzeczy jest brak kompleksów, czy innych negatywnych konsekwencji emocjonalnych niskiej samooceny. Negatywną – mniejsze dążenie (lub jego brak) do pracy nad własną postawą, jakością własnej pracy itd. – ogólnie zwanego „samodoskonalenia”.
 

Jak pomóc AS-owi pracować nad sobą?

 
Podstawą jest udzielanie takiej osobie możliwie częstego feedbacku, w szczególności:

  • nie bazujący na kontekstach i skrótach myślowych, które dla osoby z Zespołem Aspergera mogą być po prostu niezrozumiałe
  • pozycjonujący AS-a na tle innych osób w grupie/zespole
  • skupiający się na konkretnych aspektach do poprawy
  • wskazujący przykłady konkretnych zachowań, które są źle postrzegane (najlepiej wraz z literalnymi cytatami albo przypomnieniem konkretnej sytuacji)
  • wskazujący, które z tych zachowań/aspektów są ważniejsze, a które mniej ważne