- bodźce słabe odbiera jeszcze słabiej
- bodźce bardzo słabe są całkowicie ignorowane na poziomie świadomości (mózg uczy się tego najprawdopodobniej na etapie 2-3 roku życia, zaczynając „filtrować” bodźce uznane za zbyt nieistotne w sytuacji, gdy komunikacja pomiędzy obszarami mózgu jest niewydolna)
- bodźce intensywne są odbierane jeszcze intensywniej, mogąc bardzo łatwo doprowadzić do przebodźcowania i zachowania podobnego do ataku epilepsji
- w szczególności bodźce fizycznego bólu są odczuwane kilka razy silniej, niż przez zwyczajnego człowieka
Przy czym są to zasady generalne. Zespół Aspergera bardzo często współistnieje z różnymi innymi problemami zdrowotnymi, które mogą prowadzić do wzmocnienia lub osłabienia odbioru danego bodźca.
Z kolei ignorowanie słabych bodźców (jak i innych informacji z pamięci, uznanych przez umysł za zbyt mało istotne, np. szczegółowych zwyczajów zachowań, savoir vivre itp., które nie są konieczne do jako takiego bieżącego funkcjonowania) na poziomie świadomości jest główną przyczyną tego, że osoby z Zespołem Aspergera są często postrzegane jako ekstrawaganckie czy wręcz kontrowersyjne – gdy tymczasem dążą one po prostu do poczucia emocji podobnych jak u zwyczajnych ludzi, które jednak w przypadku AS-ów mają znacznie wyższy próg wyzwolenia. Przykładowo:
- bardzo silnie przyprawione jedzenie (delikatnych smaków po prostu nie są w stanie odczuć)
- prosty i dosadny humor, bez niepotrzebnych aluzji
- niechęć do seksu z użyciem prezerwatywy (która, pomimo ciągłych udoskonaleń, zmniejsza poziom fizycznych doznań)
- skłonność do skrajnych poglądów politycznych (konkretne rozwiązania zamiast rozmytych i niejasnych wizji)
- postrzeganie wartości takich jak prawda, porządek, uczciwość, honor itp. jako ważniejszych od życia ludzkiego
- skłonność do kontrowersyjnych działań, niebezpiecznych zawodów, „zrobienia porządku” itp.
- w pracy nastawienie na cel, tj. na realizowanie konkretnych, skończonych i dających namacalny efekt zadań, zamiast na budowę relacji w zespole
W jaki sposób chronić dziecko przed przebodźcowaniem:
- unikać hałasu, a zwłaszcza hałasu, z którego da się wychwycić treści (głośna muzyka, szum wielu rozmów itp.) – bowiem właśnie bodźce słuchowe angażują u dziecka z Zespołem Aspergera najbardziej niewydolny typ komunikacji w mózgu, tym samym najbardziej go obciążając, a sam hałas jako taki, wywołuje dodatkowo uczucie lęku
- w miarę możliwości trzymać się ustalonego harmonogramu dnia (wstawanie, jedzenie, mycie, zabawa itd. o stałych i przewidywalnych porach) – przykład: jemy wspólnie kolację ponieważ wybiła godzina 19
- wspierać czynności rozwijające automatyzm, nawet jeśli dana czynność nie jest realnie potrzebna (przykład: jeśli wychodzę z domu, choćby tylko wyrzucić śmieci, biorę ze sobą portfel, telefon i klucze – korzyść polega na tym, że nie muszę nigdy myśleć, gdzie akurat jest mój portfel, bo jeśli jestem poza domem, to zawsze znajduje się on w mojej lewej kieszeni spodni – a jeśli w domu, zawsze w miejscu przeznaczonym właśnie na portfel) – im więcej takich schematów wyćwiczonych na poziomie podświadomości, tym mniej przełączania się przez mózg pomiędzy kontekstami różnych aktywności i tym sprawniejsza jego codzienna praca